९ मंसिर २०८१, आईतवार
,
Latest
जनसहभागिताबिनाका योजना सफल हुन सक्दैन: मुख्यमन्त्री पाण्डे तस्बिरमा हेर्नुस् रास्वपा केन्द्रीय परिषद्को राष्ट्रिय भेला समृद्ध मुलुक निर्माणका निम्ति प्रविधिको उपयोग अपरिहार्य छ: प्रधानमन्त्री बाहिरको प्रहार जति पनि खेप्छु, खेप्छौं, भित्रबाट प्रहार नगर्नुस् – रवि लामिछाने विद्युतीय जोखिम कम गर्न श्रमदानद्वारा झाडी हटाइँदै संविधान संशोधनको विषय मनोगत नभई वस्तुगत हुनुपर्छ: सभामुख घिमिरे (अन्तरवार्ता) मुस्ताङको पाक्लिङमा २० करोडको लागतमा गुम्बा निर्माण सुनको मूल्यमा सामान्य गिरावट गगनलाई रविको जवाफ: ‘प्रणाम छ भन्नुभएको रहेछ, मेरो पनि प्रणाम’ देशमा देखिएको समस्याहरुको मुल कारण नै संविधान होः अध्यक्ष लिङदेन

कविता: ओछ्यान



अ+ अ-

अन्तिम प्रहारले
जीवन समाप्त ।

चिसो ओठमा
अब किनेको
तातो गन्हाउने श्वास बोकको
मुख आउने छैन ।

बचनका बाँडहरु
तिरस्कारका भावनाहरु
मुटुमा हान्यौ ।
हात मुख बन्द गरेर
कोठामा बाधेर राख्यौं
आशुको धरौटीमा ।

अनगिन्ति मागहरु
भोक संग सम्झौता गराएर
हरेक पटक
दिनु र लिनुको हिसाब किताब
चुपचाप पठाई नै रहे

This image has an empty alt attribute; its file name is image-1.png

देवी प्रसाद प्याकुरेल


पहिले नगद,गाडी,तेल,
अनि लाज ढाक्ने कपडा
अनि मान्छे
र मान्छे सुत्ने बिच्छयौना ।

एउटा प्रमाण पत्रमा
सिङ्गो जिवनको अंक दिएर
मृत्यु पत्रमा हस्ताक्षर गर्न
आतुर ति हातहरु,
आज चितामा आगो बोकेर
धुवा बनाउदैछन जिवनलाई ।

अरुले दिएको हावाले श्वास फेर्नेहरु
अब मर्नेछन ,
अरुले दिएको अन्नले भोक मेटाउनेहरु
अब मर्नेछन ।
आफुले लिएर थुप्रो लगाउनेहरु
एक दिन त्यँही थुप्रोमा बसेर
भिख माग्ने छन ,
मलाई दिनुहोस ।
मलाई दिनुहोस ।

देवी प्रसाद प्याकुरेल
सुनसरी, हाल दाङ्ग